آریا جوان - ورزش 3 /فرشید باقری، هافبک باتجربه فوتبال ایران که با حضور در استقلال بیش از پیش نامش بر زبانها افتاد، حالا مدتی است که فولاد خوزستان جدا شده و در آستانه پیوستن به الطلبه عراق قرار دارد. او که مانند اواسط دهه نود که با نظر علیرضا منصوریان از صبای قم به استقلال آمد، حالا باز هم مدنظر این سرمربی قرار گرفته منتها قرار است کمی دورتر از لیگ ایران به فوتبالش ادامه دهد.
باقری در 33 سالگی برای اولین بار از فوتبال ایران جدا خواهد شد و به همین بهانه، خبرنگار ما گفتوگویی با این بازیکن انجام داد تا ابعاد بیشتری از این انتقال قریب الوقوع و غیرمنتظره مشخص شود. مشروح مصاحبه را در ادامه بخوانید:
* با جدایی از فولاد انفرادی تمرین میکنی؟
در این مدت همراه تیم هوادار تمرین کردم و توانستم آمادگیام را حفظ کنم. شرایط جسمی و روحی مناسبی دارم و منتظر هستم ببینیم چه تقدیری برای ادامه مسیر فوتبال رقم خواهد خورد.
بازار
* بحث انتقال به الطلبه عراق را تایید میکنی؟
بله، آقای منصوریان همیشه لطف زیادی به من داشتهاند و همکاری با ایشان افتخار بزرگی برای من است. البته فعلا مشکلات جزئی وجود دارد که باید برطرف شود. در حال حاضر، به نظر میرسد تیم عراقی نیاز دارد فهرستش را خالی کند تا فضای لازم را برای جذب بازیکن جدید فراهم شود. اگر این موارد حل شود، احتمال همکاری وجود دارد.
* چه شد که تصمیم گرفتی این پیشنهاد را قبول کنی؟
صحبتهایی انجام دادیم و پس از بررسی شرایط تیم الطلبه، دیدم از نظر امکانات و وضعیت کلی بهتر از بسیاری از تیمهای ایرانی است. این باشگاه یکی از تیمهای قدیمی و محبوب عراق است که همیشه جایگاه خوبی داشته. البته همه چیز وابسته به شرایط نهایی قرارداد است.
* از روزی که به استقلال آمدی معلوم بود منصوریان بازی تو را دوست دارد.
همیشه دوست داشتم بازیکن استقلال شوم. سالی که از صبای قم به استقلال آمدم، فصل موفقی را پشت سر گذاشته بودم و با نظر مستقیم آقای منصوریان جذب شدم. آن سالها بد پیش نرفت، همیشه مدعی بودیم. ضمن اینکه حضور در کنار بزرگان آن تیم مثل سیدمهدی رحمتی، پژمان منتظری و مجتبی جباری تجربه بینظیری بود. در آن سالها استقلال همیشه مدعی بود، اما فشار قهرمانیهای پیاپی پرسپولیس و برخی حواشی، شرایط ما را سخت میکرد.
* در آن زمان هواداران استقلال مدام از تبعیض بین تیم محبوبشان و پرسپولیس میگفتند. شما به عنوان بازیکن چنین تبعیضی را لمس کردید؟
نمیتوانم به صراحت بگویم چنین اتفاقی افتاده، اما تفاوت امکانات محسوس بود. پرسپولیس توانست بازیکنان کلیدی خود را حفظ کند، در حالی که استقلال بازیکنان مهمی مثل جباروف، تیام و حتی مربی موفقی چون استراماچونی را به دلیل مسائل مالی از دست داد. با یکسری حمایتها بازیکنان کلیدی پرسپولیس حفظ میشد ولی تیم ما تا میخواست به ثبات برسد، یک اتفاقی میافتاد. این موضوع در میان بازیکنان مطرح بود که شرایط سختافزاری و ثبات تیم باید بهتر باشد، اما آن زمان سرمایهگذاری بیشتری روی رقیب انجام میشد.
* چرا از استقلال جدا شدی؟
به خاطر فشارهای مختلف که توضیح دادم احساس کردم دیگر نمیتوانم به تیم کمک کنم و با رفتنم بیشتر میتوانم به استقلال کمک کنم وگرنه همه از حضور در استقلال استقبال میکنند. شاید آن جدایی تصمیم اشتباهی بود.
* پس چرا هیچوقت به این تیم برنگشتی؟
من حتی چند بار پیشنهاد داشتم که به استقلال برگردم، از جمله در زمان آقای نکونام، اما به دلیل تعهد قراردادی با مس رفسنجان هیچوقت امکان حضور دوباره فراهم نشد.
* الان 33 ساله هستی و داری به لیگ عراق میرودی. تا چند سالگی به فوتبال ادامه میدهی؟
تا زمانی که بدنم اجازه دهد، فوتبال را ادامه میدهم. عشق من فوتبال است و از این کار لذت میبرم. حالا باید ببینم شرایط حضور در لیگ عراق فراهم میشود یا نه.
* صحبت پایانی.
دوست دارم به این نکته اشاره کنم که متاسفانه فوتبال ایران به سمتی رفته که مربیانی مثل جواد نکونام، محمد ربیعی و ساکت الهامی با وجود اینکه از نظر فنی بسیار قوی هستند، چون مطالبهگر هستند و از باشگاه درخواست شرایط مناسب دارند، به دلیل همین نگاه مطالبهگرانه، از مسیر دور میافتند. متاسفانه این موضوع درباره بازیکنان هم وجود دارد. نباید مدیران فقط به فکر راحتی خودشان باشند. امیدوارم باشگاه به سمتی بروند که مشکلات را حل کنند و به جای دوری از بازیکنان و مربیانی که ساختار حرفهای را مطالبه میکنند، سعی کنند شرایط باشگاهی را به بهترین شکل فراهم کنند. با این کار، کمک زیادی به بهبود شرایط فوتبال کشور خواهند کرد.