چاپ

آریا جوان - ایسنا / یک روانشناس با بیان اینکه آموزش مهارت زندگی و مهارت فرزندپروری پله نخست قبل از اقدام به بارداری است، گفت: زوجین به اشتباه تصور می‌کنند یک الی دو ماه قبل از اقدام به بارداری و یا در 9 ماه بارداری زمان مناسبی برای آموزش مهارت‌های فرزندپروری است، در حالی که زوجین مدت‌ها قبل از اقدام به بارداری باید این مهارت را آموزش ببینند. گوهر یسنا انزانی با اشاره به اینکه زوجین به اشتباه تصور می‌کنند در آستانه بارداری باید مهارت‌های فرزندپروری را آموزش ببینند، اظهار کرد: بسیار قبل تر از اقدام برای بارداری باید زوجین از نظر میزان مهارت‌های زندگی و اختلالات روانی ارزیابی شوند.
وی با بیان اینکه تشخیص اختلالات روانشناختی از طریق تست‌های روانشناختی، ارزیابی، مشاهده و گفتگو بسیار دقیق توسط مشاور متخصص امکان پذیر است، ادامه داد: تشخیص اختلالات روانشناختی به راحتی امکان پذیر نیست و زوجین حتما باید قبل از بارداری از نظر "اختلالات روانی" ارزیابی شوند تا در صورت وجود اختلال، پس از درمان آن اقدام به فرزندآوری کنند. حتی پیش از ازدواج باید این تست‌ها و ارزیابی ها انجام شود ولی اگر زن و مردی بدون انجام این تست ها ازدواج کرده‌اند حتما باید قبل از فرزندآوری مورد ارزیابی قرار گیرند.
این روانشناس درباره چرایی اهمیت درمان اختلالات روانی زوجین پیش از ازدواج، توضیح داد: درمان این اختلالات زمان‌بر است و معمولا نمی‌توان آنها را طی یک ماه الی دو ماه قبل از ازدواج و یا بارداری درمان کرد. متناسب با نوع اختلال درمان آن زمان زیادی می‌برد و از این رو زوجین باید تست‌های تشخیصی و ارزیابی را تحت نظر یک روان درمانگر پیش از ازدواج انجام دهند و پس از درمان این اختلالات تحت آموزش مهارت‌های زندگی قرار گیرند.
انزانی مهارت ارتباط موثر، کنترل خشم، کنترل استرس، تفکر خلاقانه و نقادانه، مهارت حل مساله، اعتماد به نفس، مبارزه با خلق منفی و خود آگاهی را از جمله مواردی عنوان کرد که در مهارت‌های زندگی به افراد آموزش داده می‌شود و یادآور شد: درواقع پیش از آموزش مهارت فرزندپروری باید مهارت زندگی به افراد آموزش داده شود. هر دو این مهارت ها نیاز به تکرار و تمرین و صبوری دارند چراکه عادات ما طی سالهایی که زندگی کرده‌ایم شکل گرفته و جایگزینی عادات جدید زمان بر است.
وی همچنین در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه بعضا زوجین تصور می‌کنند مهارت‌ فرزندپروری را به تنهایی و بدون کمک مشاور می‌توان فرا گرفت، خاطر نشان کرد: این تصور اشتباه است. برای مثال مشاوران در این مهارت‌ نوع دستور دهی به فرزند را به زوجین آموزش می دهند، این یک آموزش بسیار ساده است اما نوع عملیاتی کردن آن حائز اهمیت است. والدی می‌تواند این دستور ساده را بر روی فرزند خود عملیاتی کند که خشم و استرس نداشته و مهارت ارتباط موثر را بلد باشد. از این رو بر خلاف تصور عموم که فکر می‌کنند زوجین به هنگام بارداری و خودآموز می‌توانند مهارت‌های فرزندپروری را بیاموزند، عملیاتی کردن این مهارت‌ها نیاز به آموزش مشاورین دارد.
این روانشاس معطوف کردن آموزش مهارت‌های فرزندپروری به 9 ماه بارداری را اشتباه دانست و علت آن را این چنین بیان کرد که 9 ماه بارداری فرآیند خاص خود و استرس‌های خاص خود را برای زوجین دارد و در این 9 ماه زوجین باید به کمک مهارت‌های زندگی به آرام نگه داشتن ذهن و روان یکدیگر کمک کنند.
انزانی در پایان سخنان خود با تاکید بر اینکه آموزش مهارت فرزندپروری در دقیقه 90 بارداری موثر نیست، افزود: این آموزش‌ها صرفا با یادگیری مهارت عملیاتی نمی‌شوند بلکه باید این مهارت‌ها را با کمک مشاورین، افزایش اطلاعات و تمرین و تکرار عملیاتی کرد.