چاپ

آریا جوان - تبیان / شهادت «علی‌اکبر رنجبر» به دست یکی از اشرار، از خبرهای تلخی بود که چند شب پیش در رسانه‌ها منتشر شد. به دنبال این اتفاق، رسانه‌ها برای انتقال این مظلومیت و اصلاح قوانین، فیلم‌ها و تصاویری از این واقعه منتشر کردند. فیلم نحوۀ به شهادت رسیدن این مامور و لحظه مواجهۀ فرزند او با فردِ متهم به قتل، از پربازدیدترین فیلم‌های این چند روز فضای مجازی بوده است. اما نوع مواجه رسانه و بزرگترها با فرزندان این شهید تا چه اندازه مسئولانه بوده است؟
🔺 1. اولین خطا، انتشار گسترده فیلم و عکس‌های دلخراش از شهادت شهید رنجبر است. ما از طرفی با کودکی مواجهیم که تازه پدرش را بر اثر یک حادثه ناگهانی از دست داده و از طرفی شاهد فیلم‌های دلخراش از نحوۀ شهادت پدر و تصاویر آغشته‌به‌خون او در فضای مجازی هستیم. حال باید سوال پرسید که آیا ما مجازیم که فیلم و عکس شهادت پدر را به پسر کم‌سن‌وسالش نشان بدهیم؟ یا از آن طرف آیا کودکان باید نسبت به شهادت و از دست دادن والدین در بی اطلاعی قرار بگیرند؟
🔺 از نظر روانشناسان، کودک در این زمان نیاز دارد در آرامش و به دور از هیاهوهای رسانه‌‌ای با پیکر پدرش خداحافظی کند؛ خدافظی با پیکر والدین و اطلاع از رفتنِ بدون بازگشت والدین، برای کودکان داغدار ضروری است؛ اما باید این حضور مدیریت شود و در لحظات پرالتهاب کودکان را در محیطی دورتر نگه داریم تا با کمترین آسیب بتوانند با داغ شهادت پدر و از دست دادن والدین روبه‌رو شوند.
🔺 2. مشکل دوم روبه‌رو کردن فرزند شهید با متهمِ قتل پدر است؛ چیزی که به لحاظ روانی می‌تواند آسیب‌های جدی به کودک وارد کند. همه ما از لحظات به وجود آمده در فیلمِ رویارویی فرزند شهید رنجبر با قاتل پدرش متاثر هستیم و برای مظلومیت پلیس سوگواریم؛ ولی پسربچه‌ای که تازه داغ دیده و هنوز با آن کنار نیامده، چرا باید با کسی که پدرش را از او گرفته، روبه‌رو شود؟
🔺 از دست دادن عزیزان و به ویژه پدر و مادر در سنین پایین به اندازه کافی برای بچه‌ها ضربه سنگینی است و کودک را تا هفته‌ها دچار رنج و افسردگی می‌کند. حتی اگر در این دوران به این کودکان توجه ویژه نشود، می‌تواند زمینه‌ساز اختلالات روانی در بزرگسالی شود.
🔺 کودکی که حالا باید در فضایی آرام با مرگ یکی از عزیزترین‌های خود کنار بیاید، چرا باید با قاتل پدرش چهره‌به‌چهره شود؟ اثرات این اتفاق که برای ما یک ویدئوی چند ثانیه‌ای است، برای این کودک چه خواهد بود؟ پسربچه‌ای که دارد بحرانی‌ترین روزهای زندگی خود را می‌گذارند، باید از فیلم‌ها و تصاویر نحوه شهادت پدرش دور باشد نه اینکه در اوج مصیبت، خودش سوژه فیلمبرداران شود و به زور میکروفون به دست بگیرد و حتی با متهم دست به یقه هم بشود!