بزرگنمايي:

آریا جوان - تسنیم / به مناسبت هفته دفاع مقدس امروز برنامه صبح‌گاهی "شروع تازه" که از رادیو اقتصاد پخش شد به ماجرا دستبرد به انبار تسلیحاتی نظامیان صدام در اوایل دفاع مقدس پرداخت. عبدالحسین الله کرم در برنامه شروع تازه رادیو اقتصاد با اشاره به مشکلات روزهای ابتدایی جنگ در پشتیبانی رزمندگان اسلام اظهار داشت: پشتیبانی نیروهای مردمی و اصناف به جبهه‌های حق علیه باطل در دوران هشت سال دفاع مقدس را می توان به سه دسته نظیر حمایت عمومی در اوائل جنگ، حمایت عمومی و تخصصی پس از فرار بنی صدر و حمایت کاملا تخصصی در مرحله تنبیه متجاوز تقسیم کرد.
الله‌کرم در ادامه افزود: بنی صدر در اوائل جنگ تحمیلی تلاش در عدم رسمیت دادن به سپاه ، نیروهای داوطلب و بسیجی بود اما چون نیروهای مردمی در دفاع از شهرهای مرزی مورد تهاجم از سرپل ذهاب، گیلان غرب و مهران گرفته تا سوسنگرد، هویزه، خرمشهر و آبادان حضور موثری در دفاع داشتند امکان حذف آن ها از جبهه وجود نداشت بطوری که جبهه ها بین نیروهای بسیج، داوطلب و سپاه از یک طرف و از سمت دیگر با ارتش تقسیم شده بود.
رئیس گروه اندیشه سیاسی و مسائل ایران و از رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس گفت: به جهت اینکه حمایت های حداقلی به ویژه در کمک های تسلیحاتی به نیروهای پاسدار وجود داشت پای نیروهای مردمی بیشتر به این مسائل باز شد.
وی در ادامه افزود: در دوران جنگ تدارکات در اشکال مختلف از تغذیه تا مسائل موتوری و تعمیرات وسائط نقلیه توسط نیروهای مردمی و اصناف اداره می‌شد که البته با توجه به تحریم‌های خصمانه غرب علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با مشکلاتی هم روبرو بود.
الله کرم اظهارداشت: نیروهای مردمی در امور تدارکاتی از تامین لباس، پتو، وسائل گرمایشی، جیره خشک، تغذیه گرم روزانه برای رزمندگان و بسیاری موارد دیگر در جبهه‌ها نقش مهمی ایفا کردند.
وی اضافه کرد: اصناف هم در مسائل موتوری، خودرویی، تعمیرات وسائط نقلیه از جبهه‌های حق علیه باطل در دوران هشت سال جنگ تحمیلی حمایت و پشتیبانی مثال زدنی انجام دادند.
رئیس گروه اندیشه سیاسی و مسائل ایران و از رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس گفت: برای تامین تسلیحات نظامی رزمندگان متوجه شدند دست برد زدن به انبارهای مهمات دشمن ساده تر و پر منفعت تر از اینکه بخواهند از بنی صدر برای تسلیحات درخواست کنند.
وی افزود: در این دوران مسائل موتوری و تدارکاتی در دست نیروهای اصناف و حمایت مردمی بود اما تسلیحات نظامی را خود رزمندگان دنبال می‌کردند و به یک معنا انبارهای مهمات دشمن مرکز تسلیحاتی رزمنده‌های ایرانی شده بود.