بزرگنمايي:

آریا جوان - خبرآنلاین / مهسا قربانی، بانوی داور ایرانی، که این روز ها با اهمال و تبعیض فدراسیون فوتبال دارد شانس خود برای قضاوت در جام جهانی را از دست می‌دهد.
مهسا قربانی، داور بین‌المللی فوتبال است که نامش این روزها در کنار علیرضا فغانی به عنوان تنها دارندگان لایسنس VAR زیاد مطرح شده است. شاید به همین بهانه هم هست که در میان بی‌تفاوتی چند ساله فدراسیون فوتبال، توجه رسانه‌ها به انتخاب او از سوی فیفا برای قضاوت در جام جهانی فوتبال زنان 2023 معطوف شده است. مسابقاتی که در استرالیا و نیوزلند برگزار می‌شود. این اتفاق با توجه به رویه سخت‌تری که فیفا برای انتخاب داوران زن دارد، یک افتخار ملی برای ایران به حساب می‌آید اما داستان از جایی غم‌انگیز می‌شود که به دلیل بی‌توجهی عجیب فدراسیون فوتبال، شانس حضور مهسا قربانی در این رقابت‌ها هر روز دارد کمرنگ‌تر می‌شود.
تصورش را بکنید با همه تبعیض‌هایی که در داوری فوتبال ایران بین مردان و زنان وجود دارد، بجنگی و صدبرابر همه تلاش کنی، بدون هیچ حمایتی خودت را به جایی برسانی که فیفا برای قضاوت در جام جهانی انتخابت کند اما به دلیل بی‌توجهی مسوولان فدراسیون فوتبال کشورت به کار بزرگی که انجام دادی، در معرض از دست دادن یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های زندگی‌ات باشی. این حکایت چیزی است که بر مهسا قربانی، داور بین‌المللی فوتبال ایران می‌گذرد.
در همین رابطه با او که گفتگویی داشته‌ایم.
بهناز میر مطهریان:
چرا خبر انتخاب شما برای قضاوت در جام جهانی، اینقدر نادیده گرفته شد؟
- نمی‌دانم. شاید به دنبال افکاری که دارند، خیلی دوست ندارند روی داوری فوتبال زنان سرمایه‌گذاری کنند. چون رفتار درباره داوران فوتسال هم متفاوت بود اما متأسفانه من این حمایت را از طرف فدراسیون فوتبال دریافت نکرده‌ام.
چه اتفاقی افتاد که این‌طور از فدراسیون فوتبال ناامید شده‌اید؟
اعلام خبر قضاوت من در جام جهانی به ژانویه سال 2020 برمی‌گردد. همزمان با اعلام نام علیرضا فغانی برای قضاوت در جام جهانی قطر. نامه‌ مهمی از طرف فیفا خطاب به ابراهیم شکوری، دبیرکل وقت فدراسیون ارسال شد که اهمیت موضوع در آن ذکر شده بود. آن زمان حتی با آقای سهرابی، مسوول وقت کمیته داوران هم درباره الزامات صحبت کردند و به دو مورد از مهم‌ترین الزامات برای قضاوت من اشاره شد که یکی VAR بود و دیگری قضاوت مسابقات فوتبال مردان.
که ما هیچ یک از این الزامات را نداشتیم.
بله. من خودم در دوره‌ای که از طرف AFC درباره VAR برگزار شده بود شرکت کردم و خیلی تلاش کردم تا همه لایسنس‌های لازم را با موفقیت بگیرم تا مشکلی برای این موضوع پیش نیاد اما درست مثل کسی می‌مانم که از بهترین دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل شده اما سابقه کار ندارد.
درباره این موضوع با مسوولان مربوطه صحبت کرده‌اید؟
بله من با مسوولان فیفا و AFC درباره مشکلاتی که در زمینه VAR و قضاوت مسابقات مردان داریم، خیلی صحبت کردم. حتی با مسوولان فدراسیون فوتبال هم خیلی صحبت کردم اما انگار خودشان را به خواب زده‌اند و هیچ واکنشی به حرف‌های من نشان نمی‌دهند.
نظر مسوولان فیفا در این رابطه چه بود؟
آن‌ها با توجه به شرایط ما راهکارهایی را در اختیار فدراسیون فوتبال گذاشتند و گفتند فدراسیون فوتبال ایران از روابطش با کشورهای همسایه استفاده کند و تا آن‌ها در برخی تورنمنت‌های خود از من برای قضاوت استفاده کنند. حتی همین چند وقت پیش با هیأت رییسه جلسه داشتم و به آن‌ها گفتم که این مسئله برای آن‌ها دو سر برد است. هم من می‌توانم در جام جهانی قضاوت کنم و افتخارش برای ایران خواهد بود و هم موضع نهادهای بین‌المللی درباره رفتار فدراسیون فوتبال ایران با زنان تلطیف می‌شود اما باز هم نخواستند کمک و حمایتی کنند. شاید برای‎شان منفعتی نداشت.
مسوولان فیفا به شما گفته‌اند، شانس‌تان برای قضاوت در جام جهانی کم شده است؟
بله. قضاوتم در جام جهانی در خطر قرار دارد. من با کمیته داوران فیفا جلسات ارزیابی ماهیانه دارم. اوایل خیلی امیدبخش به من می‌گفتند که مشکلی نخواهم داشت اما وقتی هیچ یک از راهکارهای آن‌ها عملی نشده، اواخر دیگر آن امید اولیه را در صحبت‌های‌شان نمی‌بینم و با تعجب از من می‌پرسند چرا فدراسیونت هیچ کاری نمی‌کند و شرایطت تغییری نکرده است؟
فقط شما این شرایط را دارید؟
از بین 800 داور، فقط 56 داور برای قضاوت انتخاب شده‌اند که فدراسیون هیچ نقشی در این انتخاب نداشته. 55 نفر دیگر همه توانسته‌اند در مسابقات مردان قضاوت کنند، جز من. فدراسیون هم کوچکترین حمایتی از من نمی‌کند.