بزرگنمايي:
آریا جوان - توریسم آنلاین : وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی از اختصاص اعتبار برای مرمت بقعه شیخ شهابالدین اهری خبر داد، گفت: بقعه شیخ شهابالدین اهری در لیست آثار ثبت جهانی قرار میگیرد.
به گزارش توریسم آنلاین ، عزتاله ضرغامی در بازدید از بقعه شیخ شهابالدین اهری با اشاره به اینکه شهرستان اهر در کنار صنایعدستی منحصربهفرد، دارای شخصیتهای برجسته جهانی است اظهار داشت: شیخ شهابالدین اهری استاد شیخ صفیالدین اردبیلی بوده که در سطح کشور جایگاه ویژهای دارد.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: بقعه شیخ صفیالدین اردبیلی جزو 26 اثر در انتظار ثبت جهانی است و همچنین بقعه شیخ شهابالدین اهری در لیست ثبت جهانی قرار میگیرد، ایران از نظر آثار فاخر برای ثبت جهانی غنی است که برای ثبت جهانی آثار ایران سهمیه تعریف میکنند.
وی ادامه داد: پرونده ثبت جهانی شهر ماسوله و حکمتانه تکمیل شده است، در حال حاضر بسیاری از آثار تاریخی و فرهنگی قابلیت ثبت جهانی را دارد، اما با توجه به سهمیهبندی انجام شده تکمیل پرونده ثبت جهانی در لیست اولویتهای وزارت میراث فرهنگی قرار گرفته است.ضرغامی اضافه کرد: اعتبارات برای بازسازی و مرمت بقعه شیخ شهابالدین اهری اختصاص مییابد و آنطور که در شان این عارف قرن هفتم است باید به مجموعه شیخ شهابالدین اهری توجه ویژهای داشته باشیم.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی با انتقاد از ضعف معرفی شخصیتهای فرهنگی خاطرنشان کرد: متاسفانه آنطور که باید و شاید در معرفی شخصیت عرفانی و عارف قرن هفتم ضعفهایی داریم و به همکارانم به جد توصیه میکنم تا ضعف در معرفی شخصیتهای عرفانی و فرهنگی را جبران کنند.
گشت و گذاردربقعه شیخ شهابالدین اهری
بقعه شیخ شهابالدین اهری در شهر اهر در استان آذربایجان شرقی، محل خانقاه و مقبره شیخ شهابالدین اهری میباشد. این خانقاه از سال 1374 به موزه ادب و عرفان تبدیل شده است که تنها موزهٔ عرفان در ایران است.
شیخ شهاب الدین اهری کیست؟
شیخ شهاب الدین اهری عارف و شاعر قرن هفتم هجری قمری بودهاست. شیخ شهاب الدین محمود اهری فرزند احمد اهری در نیمه شعبان 580 قمری در شهر اهر چشم به جهان گشود. در اکثر کتب قدیمی، شیخ شهاب الدین را با نامهای شهاب الدین محمود تبریزی و شهاب الدین محمود التبریزی العتیقی الاهری نام برده اند .لقب شهاب الدین توسط استاد و مرشد وی، شیخ رکن الدین سجاسی به وی اعطا شدهاست.
بقعه شیخ شهاب الدین اهری در دوره صفویه به احتمال زیاد در روزگار شاه عباس اول بر مزار شیخ شهابالدین اهری، در شهر اهر ساخته شده است. اثر مکتوبی از این عارف اندیشمند به نام عشقنامه به جای مانده که متضمن عقاید و آرای عرفانی اوست. این عارف بزرگ در سال 665 قمری چشم از جهان فروبست و در صحن خانقاه خود به خاک سپرده شد.
ساختمان بنا شامل خانقاه، مسجد، ایوانی بلند، منارهها و غرفههای متعدد است. تاریخ بنا بدرستی معلوم نیست لیکن از قرن هفتم هجری قمری ساختمان بنا دارای تشکیلاتی بوده است. آثاری از دورههای قبل (دوره ایلخانی) در آن وجود دارد.
مسجد شیخ شهابالدین اهری در ضلع شرقی صحن این بقعه ساخته شده است و دارای گچبریها و تزئینات نقاشی است. دور تا دور دیوار مسجد دستخطهایی وجود دارد که بین آنها دستنوشتههایی از شیخ بهایی، شاه عباس سوم و ابوالقاسم نباتی وجود دارد.
فضای بزرگی که زیر گنبد دو پوش قرار گرفته مقطعی مربعی شکل دارد که ارتفاع آن 18 متر است. در طرفین خانقاه اتاقهایی و به قرینه هم ساخته شدهاند که به چینی خانه (محل نگهداری ظروف چینی) معروف شده است. این قسمت در شرق بقعه واقع شده و با گچ بریها و نقاشیهایی تزئین یافته و دور تا دور دیوارهایش حاوی دستخطهایی است.
حصار سنگی مقبره بصورت مستطیل شکل در اطراف صحن کشیده شده و با نقوش اسلیمی و هندسی بصورت مشبک حجاری شده و از شاهکارهای حجاری اسلامی است. در قسمت ورودی و در سمت راست کتیبهای با خط کوفی و با عنوان الله ـ محمد ـ علی بصورت حجاری دیده میشود.