بزرگنمايي:

آریا جوان - مهر / محمد خوشدل‌فر کارگردان مستند «خون‌ریزی» بیان کرد که این مستند درباره قیاس میان وضعیت سقط جنین در ایران و آمریکاست.
محمد خوشدل‌فر کارگردان مستند «خون‌ریزی» که به پانزدهمین دوره جشنواره فیلم «سینماحقیقت» راه پیدا کرده است درباره این اثر بیان کرد: در طول سال‌های گذشته و به ویژه سه سال اخیر همیشه یکی از موضوعات و دغدغه‌های اصلی من برای تولید مستند، بحث خانواده و زیست جنسی بوده، این مساله سالهاست موضوع مورد بحث خیلی از متفکران و جامعه شناسان در دنیاست. کشورهای مختلف راهکارهای مختلفی را برای کنترل و بهبود زیست جنسی و تعیین نسبتش با خانواده ارائه و اجرا کردند که تامل در برخی از آنها خالی از لطف نیست. این شد که تصمیم گرفتم مجموعه مستندی هفت قسمتی در این باره تولید کنم که به بررسی تجربه‌های مختلف در غرب بپردازد.
نمی‌شود از خانواده و زیست جنسی گفت ولی به مهمترین عنصر این 2 موضوع یعنی «زن» نپرداخت . بنابراین تصمیم داشتم حتماً در این هفت قسمت به یک موضوع کاملاً زنانه بپردازم. موضوعات مختلفی بررسی شد و سعی کردیم در انتخاب موضوع 2 فاکتور اهمیت موضوع و مغفول ماندن موضوع را بررسی کنیم. یکی از مهمترین، تلخ‌ترین و البته پیچیده‌ترین مسائل زنان بحث سقط جنین است که همین الان موضوع روز چندین کشور در جهان است. در پژوهش‌های پیش از طرح مستند متوجه شدیم که اوضاع سقط جنین در ایران نه تنها چندان جالب نیست بلکه چیزی تا فاجعه فاصله ندارد. بدتر اینکه برعکس کشورهای دیگر حتی این موضوع دغدغه هم نیست. متاسفانه معدود دغدغه‌هایی هم که وجود دارد بر سر کیفیت پزشکی انجام این کار هست نه نفس سقط جنین.
 همه اینها انگیزه‌ای شد که سال 1399 ساخت فیلم «خون‌ریزی» را در مرکز مستند سفیر فیلم آغاز کنیم. پژوهش این فیلم مانند 6 قسمت دیگر مجموعه برعهده محمدحسن صادق زاده بود که انصافاً با صبر و تلاش فراوان سوژه‌های متعددی را در اختیار من قراردادند. یکی از جذاب‌ترین این سوژه‌ها، داستان «لغو قانون ممنوعیت سقط جنین» در ایالات متحده آمریکا بود.
 از اولین روزهایی که صحبت در مورد سقط جنین در آمریکا شدت پیدا کرد تا امروز چیزی حدود 70 سال می‌گذرد و این موضوع کماکان سوژه داغ بحث‌های مخالفان و موافقان بسیاری هست تا جایی که اظهارنظر نامزدهای انتخاباتی در مورد این موضوع روی موفقیت آنها حتماً اثرگذار خواهد بود. موضوعی که برخی‌ها به‌عنوان مهمترین مساله اجتماعی دهه 70 آمریکا از آن یاد می‌کنند و به بحران‌های شدید و درگیری‌های جنایی منجر شد. بحث اصلی بر سر این سوال بوده و هست که آیا آزادی قانونی سقط جنین می‌تواند به زنان برای مواجهه با این بحران کمک کند یا خیر؟
با همت آقای صادق زاده توانستیم سیر تاریخی دقیقی از موضوع پیدا کنیم و در کنارش مقالات، فیلم‌ها و میتینگ‌های مخالفان و موافقان رو کاملاً رصد کردیم تا بتوانیم بازتاب خوبی از حرف‌های طرفین در فیلم ارائه بدهیم. طبیعتاً برای اینکه مخاطب بتواند تحلیل درستی از ماجرا داشته باشد فکت‌های علمی و برخی مقالات پزشکی در مورد این موضوع هم بررسی شد. درمجموع همه اینها با دست‌چین دقیق، قلم روان و چیدمان خوب آقای علی پورمومن در قالب فیلمنامه درآمد و تدوین این کار توسط بنده آغاز شد.
سعی کردیم چندین فکت جذاب و غافلگیر کننده در کار قرار دهیم که از منابع بسیار محدودی به دست آمده‌اند و هنوز خیلی از مردم حتی در دنیا اطلاع دقیقی از آنها ندارند و به دلیل جهت‌گیری‌های رسانه‌های بزرگ کاملاً در سکوت خبری باقی مانده‌اند. فرم کار مستند آرشیوی است. علیرغم اینکه به اشتباه تصور می‌شود مستند آرشیوی سخت نیست و اساساً فقط تدوین تعدادی تصویر آماده است، حقیقتاً به عنوان کسی که سال‌هاست در نقش‌های مختلف ساخت مستندهای تولیدی فعالیت دارم، کاملاً با این موضوع مخالفم چرا که نگه داشتن مخاطب و ایجاد یک ریتم روایی مناسب در عین حفظ محتوا، بدون داشتن تصاویری که کارگردان در خلق آنها دخالتی داشته باشد واقعاً کار سخت و انرژی بری خواهد بود. خاصه اینکه موضوع فراملی باشد و امکان بازسازی هم میسر نباشد. این خلا، زحمت پژوهش و آرشیو را دو چندان می‌کند. کار ما هم از این موضوع مستثنی نبود. بعضی رخدادها و سوژه‌های جذاب به دلیل نبود آرشیو مناسب از فیلمنامه حذف شد اما خدا را شکر می‌کنم با همت جمعی تیم تولید و همکار عزیزمان آقای مهدی خلیلی توانستیم تصاویر بخش عمده‌ای از رخدادها را کشف و برای مشاهده مخاطب آماده کنیم.
حاصل تمامی این فراز و نشیب‌ها یک فیلم کوتاه حدوداً 39 دقیقه‌ای شد که دیدنش بهترین شروع برای ورود به بحث سقط جنین خواهد بود. سعی شده تلفیق درام و اصالت محتوا تا حد امکان رعایت و با در نظر گرفتن نیازهای مخاطبان غیر ایرانی کاری با قابلیت پخش در کشورهای مختلف آماده شود.
 مخاطبان این فیلم بالای 15 سال بوده و به جز بانوانی که تجربه سقط جنین داشته‌اند دیدن آن برای تمامی فعالان و علاقمندان به موضوعات اجتماعی جذاب خواهد بود.