آریا جوان - فارس / آمارها نشان می‌دهد حدود 39درصد از فعالیت زنان بلاگر ایرانی در اینستاگرام مربوط روزمره‌نویسی‌هایی‌است که به عنوان سبک زندگی یا لایف استایل می‌گویند. اما آیا در دنیای حرفه‌ای بلاگرها چنین شاخه‌ای وجود دارد؟
 در چندسال اخیر شاهد رشد قارچ‌گونه اینستاگرامر‌هایی بودیم که هر روزه تحت عنوان «بلاگری سبک زندگی» از روزمرگی‌هایشان عکس و محتوا تولید می‌کردند. روزمرگی‌‌هایی که فاصله بسیار زیادی با زندگی‌های معمولی و حتی متمول دارد و بیشتر شبیه یک روایت‌سازی از زندگی روزمره‌است و به رستوران‌گردی‌ها و عکاسی‌های زن و شوهری عاشقانه های اینستاگرامی آن هم در خدمت تبلیغات کالا و اجناس مختلف خلاصه می‌شود. بلاگرنماهای روزمره در سالهای اخیر یکی از مهم‌ترین چالش‌برانگیزترین فعالان اینستاگرامی‌ هستند چرا که با بی‌ارزش‌ترین نوع محتوا هر روز در حال عضو‌گیری هستند. به همین بهانه درباره روزمره‌نویسی به شکل بلاگری با «امیرمجرد» کارشناس فضای مجازی و استراتژیست محتوا صحبت کردیم که بدانیم آیا روزمره نویسی را اصلا می‌توان تحت عنوان نوعی از بلاگری جای داد؟

آیا روزمرگی می تواند محتوای بلاگری باشد ؟ آیا دسته بندی ای تحت عنوان بلاگر روزمره درست است؟
روزمرگی به معنای تمام اتفاقات و جریاناتی است که در طول روز برای هر انسانی رقم می خورد. برخی از آنها از پیش مشخص شده و برخی دیگر فی البداهه می باشد. برخی خوشایند و برخی ناخوشایند است. برخی از آنها اتفاقات خیلی خاص و عجیب است و برخی خیلی عادی و روتین؛ و حتی جالب است بدانید که در مقالات حوزه روانشناسی و جامعه شناسی این کلمه بیشتر از زاویه نگاهی با بار منفی بهش پرداخته شده و من جایی ندیده ام که از روزمرگی به عنوان یک مساله پسندیده یاد شود!
اما آیا این جنس مسائل می تواند خوراک محتوایی شود و شما بعنوان بلاگر روزمره شناخته شوید ؟
مساله این است که ما دو مدل روزمرگی داریم؛ روزمرگی ساختگی و روزمرگی ارزشمند. اول، دومی را می گویم. روزمرگی ارزشمند مربوط به افرادی است که خارج از دنیای مجازی با توجه به مهارت و تخصصشان یک ارزشمندی ای بدست آورده اند و تو اگر زندگی روزمره آن فرد را ببینید، 60 تا 70 درصد محتوای آموزشی و به صورت کلی مفیدی عاید شما می شود و 20 تا 30 درصد هم فعالیت های عادی و روتین زندگی مثل همه انسان ها (غذا خوردن، چایی خوردن و ...).
اما روزمرگی ساختگی یعنی افرادی که تخصص و مهارتی ندارند اما می خواهند روزمره خود را جذاب، ارزشمند و خاص جلوه بدهند. پرداختن به مناسبت ها و مراسمات مختلف بارداری، تولد فرزندان، ماه گرد و سالگرد ازدواج و ... به صورت خاص و با هزینه ها یا اسپانسرهای سنگین، از جمله دلایلی است که می خواهند بر عدم ارزشمندی جریان روزمره خود و پوچی در محتوا سرپوش بگذارند. بنابراین اولین قدم این است که چنین شخصی یک مهارت و تخصصی را آموزش ببینید و سپس کم کم نسبت به تولید محتوا و فعالیت در پیج خود اقدام نماید.

یعنی اگر شخص معمولی سفر یا جریان خاصی برایش اتفاق بیافتد هم به عنوان محتوای خاص و ارزشمند نمی تواند تولید محتوا داشته باشد ؟
گاهی یک فرد معمولی به عنوان مثال عاشق سفر است و جریانات و اتفاقاتی از سفرهای داخلی و خارجی به صورت ماهانه و سالانه پیش میاید. چنین شخصی اگر بخواهد می تواند هر سفر خود را شبیه یک داستان برای مخاطبینش تعریف کند و با این نگاه که اگر کسی خواست به آنجا سفر کند یا علاقه مند به شناخت شهرها و کشورهای مختلف بود، با این نکات بیشتر آشنا بشود. چنین شخصی اگر برای محتوای هر سفر خود به صورت جدی وقت بگذارد و دغدغه ارائه محتوای ارزشمند به مخاطب را داشته باشد(نه صرفا مغازه نشان دادن و در خیابان از مردم عکس و فیلم یواشکی گرفتن و ...)، کم کم تجربیات ارزشمندی در گردشگری بدست می آورد و می تواند این علاقه را به صورت تخصصی هم دنبال کند و گام به گام با اصول مستند سازی در سفر و دیگر تولید محتواهای حرفه ای آشنا شود و از این پس فعالیت خود را حرفه ای تر پیش ببرد.

جمع بندی شما از صفحاتی که به نام بلاگری روزمره نویسی می‌کنند و توانسته‌اند به شهرت و محبوبیت برسند چیست؟
بنابراین ما چیزی به نام بلاگر روزمره و محتوای روزمره در حالت عادی نداریم و دلیل این مساله هم این است که چنین محتوایی صرفا فضایی را اشغال می کند و عملا ارزش افزوده ای به همراه ندارد! اما اگر کسی با توجه به علاقه مندی اش مهارت یا تخصصی را آموزش ببینید و در طول آموزش تجربیات خود را به اشتراک بگذارد، می تواند کم کم یک بلاگر روزمره ارزشمند شود که اگر رسانه را هم از او بگیرند، او حرفی برای گفتن دارد! یا اگر هر شبکه اجتماعی جدیدی در کشور مورد استقبال عموم قرار گرفت، او با توجه به داشته های ارزشمندش در آن بستر نیز خیلی راحت می تواند رشد کند و اثر گذار باشد.
البته لازم بذکر است اگر شخصی که دارای مهارت و تخصصی خاصی است و خارج از شبکه های اجتماعی فعالیت حرفه ای دارد و سپس اقدام به ساخت یک پروفایل در شبکه های اجتماعی می کند و افرادی علاقه مند به دنبال کردن صفحه او و جریانات روزمره اش می شوند، به دلیل این است که آن شخص را فرد موفقی می دانند و فعالیت روزانه یک فردموفق برایشان جذاب است. اما حتی اگر چنین شخصی نیز در پروفایل خود تنها به خوش گذرانی ها و یک سری محتواهای حداقلی بپردازد، او نیز دچار روزمرگی ساختگی شده است و محتوای آن دیگر ارزشمند نیست و مخاطب صرفا داشته های آن شخص را دنبال می کند و جز یک کنجکاوی و فوضولی نسبت به زندگی آن شخص، ارزش افزوده دیگری برای وی ندارد.