بزرگنمايي:

آریا جوان - فارس /نماینده آمریکا در سازمان ملل در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ در یادداشتی نوشت، اگر دولت بایدن در مقابله با صادرات نفت ایران به چین کوتاهی کند، کنگره باید وارد عمل شود تا مانع از پیروزی تهران و پکن شود.
«نیکی هیلی» نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد در یادداشتی در روزنامه «واشنگتن پست» نوشت، اگر دولت «جو بایدن» در مقابله با صادرات نفت ایران به چین کوتاهی کند، کنگره باید دست به‌کار شود.
این سیاست‌مدار جمهوری‌خواه در یادداشت خود آورده است، دولت بایدن به خرید متناوب میلیون‌ها بشکه نفت ایران از سوی چین بی‌اعتنایی می‌کند و یک دیپلمات دولت او اخیراً به خبرگزاری «رویترز» گفته است که واشنگتن در این زمینه رویکرد دیپلماتیک را در قبال چین اتخاذ کرده است زیرا روش موثرتری است.
هیلی می‌افزاید، هر بشکه نفتی که چین از ایران می‌خرد، نقض تحریم‌های ایالات متحده محسوب می‌شود و با این حال دولت بایدن شرکت‌های چینی را بابت تجارت با ایرانی‌ها تنبیه نمی‌کند. چرا دولت بایدن اجازه می‌دهد این «سرکشی گستاخانه» ادامه پیدا کند؟
او در ادامه می‌نویسد: «به دو دلیل. در مورد ایران، او می‌گوید گفت‌وگو و دیپلماسی کلید پیش‌برد مسائل هستند، به‌خصوص در زمینه مذاکرات احیای برنامه جامع اقدام مشترک در مورد برنامه هسته‌ای ایران که دولت قبلی در سال 2018 از آن خارج شد. در مورد چین، سیاست بایدن ناهماهنگ است. او اغلب در اتخاذ گام‌هایی که توان او در مذاکره بر سر توافق اقلیمی را کاهش دهد، دچار تردید است».
هیلی می‌افزاید: «حزب کمونیست چین و رئیس جمهور شی جین‌پینگ می‌دانند که حمایت از ایران، برای پکن خوب و برای آمریکا بد است. ایران قسمت مهمی از طرح کمربند و جاده را تشکیل می‌دهد که چین از طریق آن دسترسی تجاری را در مقابل سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها به‌دست می‌آورد. این امکان وجود ندارد که مداخله چین در خاورمیانه، ایالات متحده را به مکانی امن‌تر تبدیل کند».
در این یادداشت آمده است: «برای منافع انرژی چینی‌ها نیز روابطی تحکیم شده با ایران حیاتی است. ایران از طریق ناوگان نفتکش‌های غیرقانونی معروف به "ناوگان اشباح" قادر است به نقض تحریم‌ها بپردازد. فدرال رزرو سنت لوئیز (شعبه بانک مرکزی آمریکا در سنت لوئیز) برآورد کرده است که صادرات نفت خام ایران 558 هزار بشکه در روز است که در سال آینده به 608 هزار بشکه خواهد رسید. این کشور روی یکی بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز جهان قرار دارد. چین قصد دارد به این منابع انرژی دست پیدا کند و اگر چین بتواند ضمن این کار از یکی از دشمنان ایالات متحده نیز پشتیبانی کرده باشد، بهتر از هر چیز دیگری است».
این سیاست‌مدار آمریکایی که گمانه‌زنی‌هایی درباره حضور وی در انتخابات ریاست جمهوری 2024 آمریکا شکل گرفته است در یادداشت خود می‌افزاید: «برای شروع، کنگره می‌تواند تحریم‌هایی را علیه بانک خلق چین و سایر بانک‌های چینی که با ایران در ارتباط هستند اعمال کند. قانون‌گذاران می‌توانند علیه شرکت‌های چینی که نفت ایران را ذخیره می‌کنند یا در عملیات، نگه‌داری و تعمیر، ثبت یا بیمه کردن کشتی‌هایی که در نقل و انتقال این نفت نقش دارند، تحریم‌هایی را وضع کنند. ایالات متحده تحریم‌های مشابهی را علیه کره شمالی اعمال کرده که تا حد زیادی موفقیت‌آمیز بوده‌اند».
هیلی به عنوان مشاور ارشد سازمان فراحزبی «متحد علیه ایران هسته‌ای» می‌نویسد: «ایران و چین اخیراً اتحاد خود را یک قدم پیش‌تر برده‌اند. آن‌ها سال گذشته "مشارکتی راهبردی" را نهایی کردند که پکن را متعهد می‌کند ظرف بیست‌وپنج سال چهارصد میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری کند. در مقابل چین دسترسی طولانی مدتی به منابع خام ایران پیدا می‌کند و حضور در بنادر، خطوط آهن، ارتباط از راه دور و دیگر حوزه‌ها را افزایش می‌دهد. این توافق همچنین موجب تقویت روابط نظامی دو طرف می‌شود. هیچ کدام از این‌ها برای ایالات متحده خوب نیستند و اگر دولت بایدن ایران و چین را پاسخگو قرار ندهد، کنگره باید این کار را انجام دهد».
هیلی که زمانی از نزدیکان «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا بود می‌نویسد:‌ «اما کنگره نمی‌تواند همه کارها را انجام دهد. دولت بایدن به‌جای اعتماد احمقانه به دیپلماسی، باید انتقال نفت از ایران به چین را دشوارتر کند. چنین کاری بدین معنا است که به وزارت خزانه‌داری دستور داده شود کشتی‌هایی را که نفت ایران و تعداد بیشماری از کارشناسان ذخیره سازی و مقامات بنادر و مأمورات واردات و افراد دیگری که در این نقل و انتقالات دریایی نقش دارند را حمل می‌کنند، تحت تحریم قرار دهد».
در ادامه این یادداشت آمده است: «می‌دانیم که این تحریم‌های کشتیرانی عمل می‌کنند. در ماه نوامبر سال 2018، ایالات متحده تحریم‌ها علیه 90 نفتکش ایرانی را بازگرداند و صادرات نفت ایران به‌طور چشمگیری کاهش پیدا کرد. پیش از این تحریم‌ها، نفتکش‌های دارای پرچم ایران نزدیک به 188 میلیون بشکه نفت جابه‌جا کرده بودند. سال بعد از آن، این رقم به نصف کاهش پیدا کرد و در سال 2020 به میزان دو سوم کاهش یافت».
او در ادامه یادداشت خود آورده است: «از زمان روی کار آمدن بایدن و ازسرگرفتن مذاکرات با ایران بود که صادرات نفت این کشور بالا رفت. امروز، ایران با استفاده از نفتکش‌هایی با پرچم دیگر کشورها تحریم‌ها را دور می‌زند و این خلأ باید پر شود. وضع فعلی ناپایدار است. ایران در حال پیروز شدن است. چین کمونیست در حال پیروز شدن است».
هیلی در پایان یادداشت خود می‌نویسد‌: «ایالات متحده و متحدانش در حال بازنده شدن هستند. ممکن است رئیس جمهور [آمریکا] مذاکرات را ترجیح دهد اما آن‌ها فقط به کسانی جسارت داده‌اند که آمریکا را بیمار می‌خواهند. امنیت ملی قابل مذاکره نیست».
روز گذشته (سه‌شنبه) روزنامه «وال‌استریت‌ژورنال» گزارش داد مقام‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا بعد از 9 ماه بررسی در سیاست‌های تحریمی گفته‌اند که تحریم کماکان جزو اهرم‌های اساسی سیاست‌گذاری آمریکا خواهد بود اما لازم است استفاده از آن استانداردسازی شود.
به نوشته این روزنامه، مقام‌های خزانه‌داری آمریکا مدعی شده‌اند در راهبرد جدید، اثرات احتمالی تحریم‌ها بر بازارهای مالی، اقتصاد کشورها و اجتماعات آسیب‌پذیر در نظر گرفته خواهد شد. یک مقام وزارت خزانه‌داری آمریکا گفته بررسی‌هایی که برای اعمال تحریم‌ها انجام می‌شود شبیه به روال‌های اداری مورد نیاز برای صدور مجوز حمله نظامی خواهد بود.
ایران در سال 2015 به توافقی با کشورهای موسوم به گروه 1+5 برای حل و فصل تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای خود دست پیدا کرد. علی‌رغم اذعان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشت‌ماه سال 1397 به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد.
دولت آمریکا در راستای اهداف خصمانه خود علیه جمهوری اسلامی اسلامی ایران و پیشبرد جنگ اقتصادی علیه این کشور تحریم‌هایی را به بهانه‌های مختلف وضع کرده است. واشنگتن شرکت‌های آمریکایی و شرکت‌های مستقر در کشورهای ثالث را به تبعیت از این تحریم‌ها ملزم می‌کند.
دولت جو بایدن، علی‌رغم اعتراف به شکست سیاست فشار حداکثری علیه ایران از انجام اقداماتی که برای بازگشت به برجام ضروری بوده خودداری کرده و عملاً پیگیری سیاست ترامپ را علیه ایران در دستور کار قرار داده است.
بایدن و مشاورانش گفته‌اند قصد دارند آمریکا را به برجام بازگردانند، اما می‌خواهند از بازگشت به برجام به عنوان «سکویی برای قوی‌تر و طولانی‌تر کردن» این توافق استفاده کنند.
جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده با توجه به اینکه آمریکا طرفی بوده که توافق را نقض کرده این واشنگتن است که باید با رفع تحریم‌ها به توافق بازگردد و لازم است اجرای تعهدات آمریکا مورد راستی‌آزمایی قرار گیرد. تهران البته تأکید کرده اصرار یا عجله‌ای برای بازگشت آمریکا به توافق ندارد.