بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / دانشمندان اعلام کردند که یک برنامه هوش مصنوعی را توسعه داده‌اند که قادر به طراحی آشکارسازهای امواج گرانشی است که از نسخه‌های ساخته دست بشر بهتر عمل می‌کنند و به طور بالقوه توانایی ما را در «شنیدن» جهان افزایش می‌دهند.
امواج گرانشی یا موج‌هایی در بافت فضا-زمان، ناشی از رویدادهای فاجعه‌باری مانند ادغام سیاهچاله‌ها هستند. دانشمندان این امواج را با استفاده از ابزارهای غول‌پیکر به نام «تداخل‌سنج» تشخیص می‌دهند که تغییرات بسیار کوچک در فضا-زمان را هنگام عبور موج از کنار زمین اندازه‌گیری می‌کنند. در حالی که آشکارسازهای موج گرانشی فعلی مانند رصدخانه موج گرانشی تداخل‌سنج لیزری (LIGO) و رصدخانه ویرگو (Virgo) بسیار موفق بوده‌اند، یک مطالعه جدید استدلال می‌کند که یک قلمرو «غیرقابل تصور بزرگی» از طرح‌های تجربی وجود دارد که هنوز توسط محققان انسانی بررسی نشده است.
به نقل از اسپیس، محققان می‌گویند این قلمرو ناشناخته، فرصت بزرگی را برای هوش مصنوعی فراهم می‌کند تا به سرعت طرح‌های نوآورانه آشکارسازها را کارآمدتر از انسان‌ها کشف کند و راه‌های جدیدی را برای «گوش دادن» به جهان هستی فراهم کند.
بازار
یک مطالعه جدید گزارش می‌دهد که یکی از این الگوریتم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به نام اورانیا، اخیرا 50 طرح آشکارساز جدید را شناسایی کرده است که از بهترین طرح‌های تجربی ایجاد شده توسط دانشمندان انسانی بهتر عمل می‌کنند. دانشمندان می‌گویند که این طرح‌ها می‌توانند حجم قابل مشاهده جهان را تا 50 برابر افزایش دهند.
ماریو کرن (Mario Krenn)، نویسنده اصلی مطالعه و فیزیکدان کوانتومی که رهبری یک گروه تحقیقاتی در مؤسسه علوم نور ماکس پلانک در آلمان را بر عهده دارد، در بیانیه‌ای گفت: ما در عصری هستیم که ماشین‌ها می‌توانند راه‌حل‌های جدید فرا انسانی را در علم کشف کنند و وظیفه انسان‌ها این است که بفهمند ماشین چه کاری انجام داده است. این قطعا به بخش بسیار برجسته‌ای از آینده علم تبدیل خواهد شد.
بر اساس مطالعه جدید، آشکارسازهای موج گرانشی پیشنهادی اورانیا طیف فرکانسی وسیعی از 10 تا 5000 هرتز را پوشش می‌دهند و سیگنال‌هایی از طیف وسیعی از رویدادهای کیهانی را ثبت می‌کنند. این محدوده شامل سیگنال‌های ادغام سیاه‌چاله‌ها، از جمله سیگنال‌های اولین ستارگان جهان است. درک چنین رویدادهایی کلید بالقوه‌ای برای کشف اسرار در کیهان و اصلاح اندازه‌گیری‌های ثابت هابل است که سرعت انبساط جهان را توصیف می‌کند.
مطالعه جدید گزارش می‌دهد که یک آشکارساز طراحی‌شده توسط هوش مصنوعی، حساسیت به امواج گرانشی ناشی از ابرنواخترها را در مقایسه با نسخه ارتقا یافته وویجر آینده، 1.6 برابر افزایش می‌دهد و به طور بالقوه تعداد رویدادهای قابل تشخیص را با امکان تشخیص سیگنال‌های ضعیف‌تر و دورتر، چهار برابر می‌کند.
یکی دیگر از این آشکارسازها، نویدبخش شناسایی مراحل اولیه ادغام ستاره‌های نوترونی دوتایی است و هشدارهای اولیه را برای تلسکوپ‌ها فراهم می‌کند تا انتشار الکترومغناطیسی همراه را مشاهده کرده و داده‌های علمی غنی‌تری را ثبت کنند. این آشکارسازها همچنین می‌توانند امواج گرانشی ساطع‌شده پس از برخورد ستارگان نوترونی را که به عنوان سیگنال‌های پس از ادغام شناخته می‌شوند، ثبت کنند که تصور می‌شود حاوی اطلاعات حیاتی در مورد ماده فوق متراکم درون ستارگان نوترونی هستند. دانشمندان می‌گویند این امر می‌تواند حالت‌های عجیب و غریب ماده را آشکار کند و درک ما را از فیزیک بنیادی حاکم بر این محیط‌های افراطی عمیق‌تر کند.