آریا جوان - برترین ها / روز گذشته با سالروز جهانی رابطه‌ی از راه دور یا لانگ دیستنس مصادف بود. این نوع رابطه به واسطه جهانی شدن شبکه‌های اجتماعی به تدریج پررنگ شد تا جایی که این روزها روابطی وجود دارند که شاید طرفین آن در دو نقطه با فاصله هزاران کیلومتر از هم قرار داشته باشند.
ممکن ا‌ست به‌واسطه‌ی تحصیل، اشتغال و محل سکونت، در نقطه‌ی د‌یگری از جهان زندگی کنیم و از همسر، اقوام، دوستان و آشنایانمان دور باشیم. با این حال، با ا‌ستفاده از تکنولوژی ارتباطی، با آن‌ها صحبت می‌کنیم، دیدارهای مجازی ترتیب می‌دهیم و جویای احوالشان می‌شویم و سعی می‌کنیم به این شیوه تا حدی رفع دل‌تنگی کنیم. به بیانی بهتر، برآنیم تا روابط عاطفی با عزیزانمان را حتی از راه دور زنده نگه‌داریم.
به تاریخچه‌ی ارتباطات از راه دور یا لانگ دیستنس که نگاهی اجمالی کنیم، درمی‌یابیم که این سبک از روابط برای نخستین بار با اختراع تلفن در اواسط قرن نوزده میلادی شکل گرفت. در این مقطع، تلفن به‌ ابزاری برای انتقال عاطفه و لذت و نه صرفا انجام مبادلات تجاری بدل شد. دستاورد بزرگ بعدی در برقراری ارتباطات از راه دور، ظهور اینترنت بود. ایمیل، پیام‌های فوری و گفت‌وگوهای ویدئویی به‌سرعت متداول شدند و این امکان را به افراد دادند تا حتی جزئی‌ترین وقایع زندگی‌شان را بتوانند با یکدیگر به اشتراک بگذارند. هم‌اکنون نیز این روند با گسترش برنامه‌های پیام‌رسان و گفت‌وگومحور همچون اسکایپ، واتس‌آپ و...، روابط از راه دور یا لانگ دیستنس را تسهیل و تشدید کرده ا‌ست.
چرا لانگ دیستنس خوب نیست؟
در روابط از راه دور (لانگ دیستنس) در دنیای مجازی، افراد با کلمات و تصاویر سروکار دارند؛ بنابراین می‌توانند تصورات و ایده‌آل‌های خود را در‌خصوص یکدیگر با تجسم کردن عینیت بخشند. همچنین، احتمال غلبه‌ی تخیل بر واقعیت در این روابط افزایش می‌یابد، زیرا افراد اطلاعات کمتری از د‌یگری دارند و بنابراین با ا‌ستفاده از قدرت تخیل، خلاء اطلاعات را پر می‌کنند. افراد و به‌طور خاص زوجین در روابط از راه دور (لانگ دیستنس) می‌توانند از یکدیگر اسطوره بسازند؛ اسطوره‌هایی که به‌دور از خویشتن واقعی‌شان در دنیای واقعی باشند. 
این سبک از روابط عمدتا مبتنی بر سیالیت و ماهیت اصلی آن عمدتا شکننده و سست ا‌ست؛ زیرا هر لحظه با فشردن دکمه‌ای می‌توان قطع کامل ارتباط را اعلام کرد، مگر در مواردی که ابزار‌های ارتباطی به‌عنوان مکمل روابط در دنیای واقعی در‌نظر گرفته شوند. به دیگر سخن، روابط از راه دور و روابط مجازی با وجود رواج چشمگیر و سهل‌الوصول بودن، غالبا دوام کمتری دارند و به تعبیری زودهضم و دیربازده هستند‌. 
چرا لانگ دیستنس خوب است؟
بااین‌وجود، روابط لانگ دیستنس از امتیازاتی نیز برخوردارند. روابط لانگ دیستنس انتخابی آسان و بی‌دردسر برای افراد در دوران مدرن محسوب می‌شود. افرادی که به‌دلیل موقعیت‌ها و شرایط مختلف زندگی مجبور به‌دوری از یکدیگر هستند‌. می‌توانند با ایجاد ارتباطات مجازی تا حدودی رنج دوری و جدایی فیزیکی را تسکین دهند.
در این سبک از روابط، امکان تنش و درگیری بین افراد در مقایسه با روابط دنیای واقعی کمتر ا‌ست، افراد قدر با هم بودن را بیشتر می‌دانند، به وقت یکدیگر بیشتر احترام می‌گذارند و در کل از ا‌ستقلال عمل بیشتری برخوردار هستند‌. زیرا مدیریت رابطه در روابط از راه دور (لانگ دیستنس) آسان‌تر و آزادانه‌تر ا‌ست. یافته‌های برخی مطالعات نیز نشان می‌دهند که احتمال طلاق در میان زوج‌هایی که در‌کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، در مقایسه با زوج‌هایی که دور از یکدیگر هستند‌، بیشتر ا‌ست.
کاربران چه می‌گویند؟
ماهی آبی به نامزدش این‌گونه تبریک گفته: می‌خواستم روز‌جهانی لانگ دیستنس رو به خودمون‌ تبریک بگم ولی دیدم‌ تو‌‌ حتی از رگ گردن به من نزدیک‌تری.
ژو نوشت: باورم نمی‌شه که شکنجه‌ای به نام لانگ دیستنس، روز هم داره! حالا لانگ دیستنس با یار عاطفی یک طرف، رابطه با دوستای صمیمی‌مون چی؟ فامیلا، عزیزا... اونایی که چهارگوشه‌ی نقشه‌ی جهان پخشن و سالهاست همدیگه رو از نزدیک ندیدیم، توی کتگوری لانگ دیستنس جا میشه؟!

نسترن انگار خیلی دلتنگ شده: به عنوان پروفسور افتخاری لانگ دیستنس این روز رو تبریک می‌گم به خودم به تو به ما به همه شوربخت بیچاره‌ها.
الهه هم از سختی‌های این نوع رابطه گفته: رابطه لانگ دیستنس واقعا سخت‌ترین حالت یه رابطه است. در عین حال که هیجان انگیزه، سراسر سوتفاهم و دلتنگی هم هست. اما آیا می‌ارزه؟ به نظر من با شخص درست بله، به شرطی که مقطعی باشه.
دنیا هم از انتخاب این روز دچار تعجب شده: انقدر دوست دارم مبنای پیدایش این روزها رو بدونم. مثلا همچین سازمانی داریم برای پیدایش مناسبت‌ها که رئیسش نشسته از دوری گریه کرده، بعد خودکار برداشته رو تقویم علامت زده گفته آها آره آفرین، روز لانگ دیستنس؟
و تلخی کلام شیما: من اطرافم خیلی لانگ دیدم اونم لانگای عجیب. ایران ماداگاسکار، ایران کانادا، ایران امریکا، ایران فنلاند، ایران چین حتی. ولی ما نتونستیم یه تهران رشت و یک سال نگه داریم درسم تموم شه. انقدر از خودم عصبیم که انگار من کم گذاشتم من بی‌عرضه بودم من کم بودم..