بزرگنمايي:

آریا جوان - جماران / محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی نوشت: تئوری اتحاد راهبردی از شاهزاده تا تاجزاده که اخیرا برای مبارزه با نظام او مطرح کرده است مال او نیست. به روایت اکبر گنجی یک استاد دانشگاه سال گذشته آن را در خارج مطرح کرد و تاجزاده هم در آن کنفرانس به طور مجازی حضور داشت اما سکوت کرد و پاسخی نداد.
در پی ادعاهای اخیر مهدی نصیری در مصاحبه با بی بی سی فارسی، محمدکاظم انبارلویی فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی به مسائل مطرح شده واکنش نشان داد.

متن یادداشت وی به این شرح است؛
1- خداوند رحمت کند آیت‌الله العظمی بهجت را می‌فرمود : «آنچه معاویه و یزید بالفعل داشتند ، ما بالقوه داریم.خیلی به خود مغرور نشویم این طور نیست که آنها از جهنم آمده باشند و ما از بهشت به خدا پناه می‌بریم ! برای ما امتحان پیش نیامده تا معلوم شود با امام حسین (ع) هستیم یا با یزید،(1)
همین تعبیر را یک عارف گمنام قزوینی در یک بیت شعر خلاصه کرده است :
دین حسین توست حرص و آز شمر و یزید
این حسین را می‌کشی تو آن دو را می پروری
2- نمونه های بسیاری در انقلاب اسلامی داریم که متأسفانه در اثر غفلت یا جهل یا خیانت به رونمایی از به «فعلیت» رساندن آن «قوه» پرداختند. در میان این افراد از مقامات عالیه سیاسی گرفته تا مقامات عالیه علمی و روحانی دیده می شود. مهدی نصیری اولین و آخرین آن نیست. اما مهارت او در این دگردیسی آن است که او بی‌پروا از رونمایی «شمر» درون پرداخته است.
تئوری اتحاد راهبردی از شاهزاده تا تاجزاده که اخیرا برای مبارزه با نظام او مطرح کرده است مال او نیست. به روایت اکبر گنجی یک استاد دانشگاه سال گذشته آن را در خارج مطرح کرد و تاجزاده هم در آن کنفرانس به طور مجازی حضور داشت اما سکوت کرد و پاسخی نداد!
گنجی در همین یادداشت خود می‌گوید: تاجزاده که نسبت به هر موضوعی موضع می‌گیرد در این مورد سکوت کرده و حاضر نیست آن را نقد و رد کند. هیچ‌کس هم مقبول نیست از سوی او این راهبرد را نفی کند!
3- 16 آذر 1402 برای لطف‌ا… میثمی یک مراسم تجلیل برگزار کردند. عنوان سخنرانی خود او در این گرامیداشت «جامعه بدون حذف» بود . میثمی از همه کسانی که به نوعی در انقلاب حذف شده‌اند خواست کنار هم قرار گیرند و برای تشکیل «جامعه بدون حذف» تلاش کنند!
او از حذف شدگان به عنوان «حزب رجاء» یاد کرد و گفت : حزب رجاء مخفف رانده‌شدگان جمهوری اسلامی است!
حرف میثمی را می‌توان ترجمه خفیف و ضعیفی از همان راهبرد اتحاد از شاهزاده تا تاجزاده دانست .
4- فرخ نگهدار او را همه می‌شناسند رهبر چریک‌های فدایی خلق اکثریت برخی شیرین‌کاری‌های او را اوایل انقلاب به یاد دارند. او پس از انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی یک تحلیل مفصل 7300 کلمه‌ای نوشت که خلاصه این تحلیل به زبان خود او این است که «تصمیم جبهه اصلاحات مبنی بر عدم شرکت با حمایت چهره‌های محبوس و همراهی نهضت آزادی و جبهه ملی و ... و از همه مهمتر مورد پشتیبانی سرشناس‌ترین شخصیت حامی جبهه یعنی آقای سیدمحمد خاتمی قرار گرفت. این همگرایی گامی بلند و امیدآفرین در تجهیز کشور به یک اپوزسیون قانونی و پاسخگو در مقابل حکومت و مردم است!
فرخ نگهدار در این تحلیل طولانی در حقیقت راهبرد ائتلاف از شاهزاده تا تاجزاده را نه به صورت «اعلامی» بلکه «اعمالی» بیان کرده است.
بیان فرخ نگهدار یک ترجمه انگلیسی از راهبرد یاد شده است.
5- حقیر در تفسیر و تحلیل فتنه 88 همواره یک بیان تکراری داشتم و آن اینکه سرویس‌های دشمن توانسته‌اند یک اتحادی که یک سرش سروش و یک سرش گوگوش است برقرار کنند.آن هنگام اتحاد شاهزاده و تاجزاده درون وباطن این یاغیگری علیه انقلاب و جمهوریت نظام بود.
گاهی بنده در نقد مطالب تاجزاده به عمد نام او را «تاج» زاده می‌نویسم ! دوستی با من تماس گرفت و گفت شما را به عدالت و انصاف می‌شناسم این نوع تیکه‌پرانی تو را از عدالت می‌اندازد. بنده برای او توضیح می‌دادم این تعبیر نمی‌تواند غیرواقعی باشد. اکنون با رونمایی مهدی نصیری از این راهبرد نشان می‌دهد فهم من از قضایا خیلی بی‌ربط نبوده است.
6- سخن آخر برگردیم به بیان رازآلود، حکمت‌آمیز و پندگونه آیت‌الله‌العظمی بهجت!
زایش شمر درون، در زایشگاه سرویس‌های امنیتی دشمن یا زایشگاه حرص و طمع در رسیدن به قدرت و ثروت با دستیاری نزدیک‌ترین اعضای خانواده یا دوستان نااهل صورت می‌گیرد.جلوی این زایش را نگیریم یک راست شمر درون ما می‌رود روی سینه انقلاب می‌نشیند و اشتهای بریدن سر انقلاب را دارد.
مردم در طرد، لعن و نفرین شمرها و یزیدهای زمانه تردید نمی‌کنند. سیر و تطور دوران پس از انقلاب این حقیقت را به وضوح بیان می‌کند.
حرف مشفقانه امامین انقلاب طی 5 دهه گذشته همواره این بوده است مواظب یزید و شمر زمانه باشید با او هم صدایی نکنید مرز خود را در «فعل» و «قول» با مخالفان اسلام و با ضدانقلاب حفظ کنید.
پی‌نوشت‌ها:
1- کتاب در محضر بهجت ج1 ص 185
2- چشم‌انداز ایران – شماره 143 دی و بهمن 1402